Tamad Nga Ba Si Juan?

senglot.

            Tamad nga ba si juan? Yan ang naitanong ko sa ilang kakilala. Kung naniniwala sila na tamad ang mga Pilipino. May ilang optimistic at naniniwala na may sipag si juan sa katawan, ilang pessimistic tulad ko, at pailan-ilan na undecided, tila mga polotiko na hindi pa alam kung kaninong kilikili sisinghot para manalo. Siguro dahil sa alam nilang puro katarantaduhan lang ang ginagawa ko kaya yun namang iba, natatawa at ayaw mag komento. Pero ikaw na nagbabasa, sa palagay mo tamad ba talaga tayong mga Pilipino?

            May nag sabi na kapag mahirap daw ang isang bagay, ditto na daw tinatamad ang mga pinoy, tila computer games na dapat novice o easy lang dapat ang difficulty level. Sabagay, kahit ako pag mahirap ang sinisipra ko, tinitigilan ko muna, pag kalmado na ang utak at malinaw na ulit ang tenga, saka ko sinisimulan ulit pakingan, at ibang bagay ito. May isa naman nag sabi na sa oras palang, kita ng tamad tayo, kaya siguro nagawa ang salitang FILIPINO TIME, kung kasama na to sa Webster dictionary ay hindi ko pa lang alam.

hep-hep?

            Pero ano nga ba ang katamaran, at ano nga ba ang kasipagan. Medyo ilang araw ko na din itong tanong sa sarili bago ko pa ginawa ang post na ito. Siguro kung ang tanong o statement na “tamad si juan” ay hindi sakin nagmula at galing sa bibig nang isang bunganga ng banyaga, malamang worldwar3 na at sinisimulan na natin mag punas nang sariling puwet kaka paliwanag at bigay ng halimbawa ng pagiging masipag ng mga pinoy.

            Madaming Pilipino ang nagiibang bansa para magtrabaho, nagsasakripisyo para umasenso ang buhay ng kanyang pamilya, Masipag! Mga tatay na naglalagare sa trabaho para may pagkain na ihahain sa lamesa..ayos diba. Kung sa ganitong aspeto natin titignan, masisipag talaga nag mga pinoy! Pero ito ba talaga ang kasipagan? Kung sakaling walang sweldo ang trabaho, palagay mo ba may magtatrabaho pa ba?

            Sa personal kong opinion, hindi lang ditto ito nasusukat. Ang kasipagan ay isang malawak na aspeto na hindi natin pedeng limitahan lang sa pagtatrabaho. Kasipagan sa kalinisan, kasipagan sa katarungan, kasipagan sa kaayusan, tila yata masyado na talagang nagging tamad ang mga pinoy.

            Nagawa ang ATM para maiwasan na ang mahabang pila sa mga bank teller, ang pulley para mapagaan ang mga binubuhat, ang remote control para wag na tayung mapagod sa pag tayo para ilipat ang estasyon na pinapanood. Ang email ay naimbento para palitan ang tawag sa airmail bilang snailmail. Ang motor ay naimbent para sa mga tamad mag bike, at ang bike ay naimbento para sa mga barat na ayaw magbayad sa tricycle. Ang escalator, elevator, at gondola lift ay naimbento para bawasan ang nakakahingal na pagakyat at baba papunta sa ibang floor ng mga mall, pero kung bakit may taong pinipilit dumaan ng pababa sa pataas na escalator ay isang misteryo na hindi maipapaliwanag ng mga ekperto kung bakit may mga taong sadyang pinanganak na ungas. Ilan lang yan sa mga bagay na nagpapagaan ng trabaho natin, simple machines ang ilan, bukod sa washing machine, rice cooker at psp, ito ay mga simple imbensyon para maging tamad ang mga tao.

wake up baby!

            Sobra ang trapik sa bansa, pero maniniwala ka ba na katamaran ang sanhi nito? Katamaran sumunod batas ng lansanagan, katamaran mag-lakad ng ilang metro, katamaran, katamaran, katamaran. Pansinin mo lang sa ibang bansa, walang tamang lugar ng sakayan at babaan, disiplinadong mamayan lang. walang pumapara sa gitna ng disyerto dahil walang bus stop na dito, walang biglng tumatabi na sasakyan para mag sakay dahil maari itong magbigay ng aksidente. Kung limang kanto ang layo ng babaan sa bahay nila, ayos lang maglalakad sila. Kung sakaling late na sila sa trabaho at 100 kanto ang layo ng opisina sa babaan, tatakbuhin nya ito. Isa sa sanhi ng mabigat na trapiko sa ating bansa ay ang katamaran maglakad, ang tricycle ay naimbento para sa mag taong may pambayad at ayaw maglakad ng limang metro.  Bukod sa kaartehan, katamaran na siguro ang ugat ng mga sakuna sa kalsada.

            “bilis bilis lang ho at bawal mag-baba ditto, baka ho mahuli pa tayo.”

           

            Sigurado ako, kahit isang beses ay nadinig mo nayan. Tila ng magandang loob si manong na ibaba tayo sa lugar na hindi naman dapat babaan. Katamaran. Sobrang bagal nating kumilos, kaya late tayo lagi, walang tamang babaan dahil kahit san may bumababa at sumasakay, tamad mag-lakad.

            Minsan sa trabaho, may customer na tumawag at nagnanais magpa-deliver, ang siste, kung pede na daw walang delivery charge dahil malapit lang. malapit naman pala, bakit hindi pa sya ang mag punta, katamaran? Hindi ba?  Malapit naman pala, bakit magpapa deliver pa? Kaya nga tinawag na fix-delivery-charge. Regardless kung malapit o malayo, marami o maunti, fix po ang bayad. Ang mga delivery service ay pabor sa mga taong madaming ginagawang trabho at hindi maiwan ang mga ito, given na may makapal silang bulsa para gastusan ang bayad ditto.

            Kaya maraming basura, ay dahil sa mga taong tamad mag-hanap ng basurahan. Hindi dahilan ang kawalan ng tamang tapunan,  andami, mag hanap ka lang. ang totoong may sala ay ang ating katamaran. Mga balasubas na basta nalang nagtatapon ng kanilang upos ng sigarilyo, mga kalat na hindi na umabot sa tamanag tapunan. Ang bulsa ay naimbento para tapunan ng kalat mo kung walng basurahan na malapit sayo. Sakit na ata nating mga pinoy ang salitang kunat. Kinukunat tayong gawin ang tama. at kung titignan ko, sobra sobra ang street sweeper sa bansang ito,bagay na hindi ko nakikita sa ibnag bansa. Walang halong pagtataas ng itlog, hindi ako nagtatapon ng kalat ko sa kalsada, kahit si jayjune ay may ugaling ganito. Kahihiyan ang tawag ditto, nahihiya kaming may makakita at makantsawan na balasubas. Andaming metro aide sa bansa natin, mga basurero dahil kahit san may basura. Hiring kaya sila?

            Mabaho at mapanghe ang bansa natin at ito ay dahil sa mga taong tamad mag hanap ng tamang palikuran, ang solusyon, bukod sa portable toilet ng mmda, mga kanto, at masisikip na eskenita na ginagawang palikuran. Katamaran sa pag hangad ng kalinisan. Hindi ako naniniwala na may kakulangan tayo sa tamang ihiian, sa dami ng mall sa kamaynilaan pano nila sasabihin na walang tamang maihian.

 Naalala ko yung katrabaho ko dati,nung 3 araw na walang kuryente sa pagsanjan, buong lakas loob sya naki plantsa sa isang bahay na hindi kakilala, malapit sa bar na pinagdadausan ng party namin. Kung ang mga pinoy lang ay may ganitong ugali, kesa gawing public urinal ang mga pader.

tamad nga ba si juan?

Ang commonwealth avenue ay kilala din sa bansag na killer highway dahil sa dami ng aksidente na nangyari sa nasabing lugar, bukod sa mga f1 truck driver at mga f16 jeeepneey driver na mahilg makipag karera kay kamatayn dahil sila ata ay mauubusan ng daan, ang isa sa pinakamataas na dahilan ng kamatayn ditto ay ang mga hinayupak na jay-walkers. Mga taong tamad tumawid sa tamang tawiran. Tignan mo to ha, sa pinas ka lang makaka kita ng mga taong tumatawid sa ilalim ng overpass at ibabaw ng underpass, ang mga ganitong katamaran ay talagang bagay na hindi mo makikita sa mga banyaga… now tell me, isn’t it more fun here in the Philippines?

Fixers – isa sa mga necessity ng tamad, kaya sila nabubuhay ay dahil sa katamaran ng mga tao. Hindi lang naman sila ditto sa pinas nag-e-exist. Katamaran pumila. Kahit ang mga e-pass sa mga express way ay isang paraan para sa mga tamad mag-hintay. Kahit ako asar akong pumipila lalo na at naka duty ako tas pipila ako ng mahaba sa mga establishment na binibilan ko, marami pa kong pedeng magawa kaysa pumila. Isa sa sanhi ng buhol-buhol na sanga ng mga taong pawisan ang kili-kili ay ang katamaran sa pag-pila. Sobrang ayaw nating nag-hihintay kaya nagging bihasa na tayo sa “palakasan” at “pagsangat”. Kahit nung scholar pa ng dating gobernador ang dati kong katipan, nauuna pang tawagin sa kanya yung mga late comer na may kilala sa loob. Pugay kamay.

Minsan muli sa trabaho, isang kupal na kasama ditto ang inatake g katamaran. Habang naghuhugas sya ng kamay sa hand-sink namin ay umapaw ang drainage system namin dahil sa kapabayaan. Barat na ang kumpanya para gastusan ang dapat gastusan, may bala subas pa kaming kasama. Alam ng barado, di pa inalalayan ang pagpapadaloy ng tubig. Nang umapaw, imbes na mop-pin at tuyuin, nilagyan ng “wet-floor-signage” kung crew chief ako tulad ng kupal na to, siguro aasta ako ayon sa rate ko. Pero di lang naman sya ang foul sa bagay na itom dahil kahit ang ka sama ko minsan may pag-ka ganito, dahil kahit anong “tulo o water drippings” ang solusyon nya ay “water-stop-sealanat. Katamaran pagaaralan ang sira.

tamad daw kami?

Hindi ko naman sinasabi na lahat ng pinoy ay tamad, mga 85% lang. ang natitira ay ningas kugon tulad ko. Kahit ako inaatake ng paminsan-minsan katamaran. “oo, nagtatapon ako ng basura sa ilog pag tinotoyo ako.” Pero sana wag naman sa lahat ng oras ay tamad tayo. Minsan kasi yung tamad magtapon ng basura sa basurahan, ay sya pang tamad umihi sa tamang palikuran at pag minamalas sila yung mga taong tamad mag t-shirt sa labas ng bahay. Sabi nga ng isang pilosopo, mas nagtatagumpay daw yung masisipag kaysa matatalino. Hmmm, kaya pala puro bobo at artista ang politico ditto sa bansa, masisipag magnakaw ng pera ng bayan. Kung may talino ay di ko lang alam. Siguro ditto ibinatay nung pilosopo ang kanyang kasabihan…