konitsiwa!!!

I'll be back...soon.

Thursday, April 14, 2011

Meat loaf....



       Summer is the warmest of the four temperate seasons, between spring and autumn. At the summer solstice, the days are longest and the nights are shortest, with day-length decreasing as the season progresses after the solstice. The date of the beginning of summer varies according to climate, culture, and tradition, but when it is summer in the southern hemisphere it is winter in the northern hemisphere, and vice versa. From an astronomical view, the equinoxes and solstices would be the middle of the respective seasons, but a variable seasonal lag means that the meteorological start of the season, which is based on average temperature patterns, occurs several weeks later than the start of the astronomical season.[1] according to meteorologists, summer extends for the whole months of june, july, and august in the northern hemisphere and the whole months of december, january, and february in the southern hemisphere.[2] this meteorological definition of summer also aligns with the commonly viewed notion of summer as the season with the longest (and warmest) days of the year (365 days), in which daylight predominates. The meteorological reckoning of seasons is used in austria, denmark and the former ussr; it is also used by many in the united kingdom, where summer is thought of as extending from mid-may to mid-august. In ireland, the summer months according to the national meteorological service, met eireann, are june, july and august. However, according to the irish calendar summer begins 1 may and ends 1 august. School textbooks in ireland follow the cultural norm of summer commencing on 1 may rather than the meteorological definition of 1 june.

            From the astronomical perspective, days continue to lengthen from equinox to solstice and summer days progressively shorten after the solstice, so meteorological summer encompasses the build-up to the longest day and a diminishing thereafter, with summer having many more hours of daylight than spring. Solstices and equinoxes are taken to mark the mid-points, not the beginnings, of the seasons. Midsummer takes place over the shortest night of the year, which is the summer solstice.

            The western definition based on equinox to solstice is more frequently used where a temperature lag of up to half a season is common.[3] summer is the period from the summer solstice to the autumn equinox.[4][5][6][7] unofficially, the u.s. Summer season is commonly regarded as beginning on memorial day weekend in may and ending on labour day weekend in September.

            In chinese astronomy, summer starts on or around 5 may, with the jiéqì (solar term) known as lìxià (立夏), i.e. "establishment of summer", and it ends on or around 6 august.
In southern and southeast asia, where the monsoon occurs, summer is more generally defined as lasting from march to may/early june, their warmest time of the year, ending with the onset of the monsoon rains.[citation needed]

            Because the temperature lag is shorter in the oceanic temperate southern hemisphere[8][9] most countries in this region, especially australia and new zealand, use the meteorological definition with summer starting on december 1 and ending on the last day of february

Wikipedia.org

            Abnormal ang panahon ngayun dis summer, mainit sa mag-hapon, sobrang lamig sa gabi. End of the world na kaya? Nah, malabo yan, kasi tignan mo andito pa rin si chammar. Pero, walang biro, iba talaga ang klima satin ngayun...para na tyung nasa disyerto..at kung naka tingin ka sa likod ko, baka inakala mo nang naka kita ka ng kamelyo.

            Pansinin mo, kapag tag-init ang mga prutas na mabibili mo sa palenke ay pakwan, singkamas, melon. Mga pag-kain na siksik sa juices. Dahil ito ang kailangan nang katawan natin para wag ma-dehydrate mula sa nagbabagang init ng araw..sa punto palang na ito, hindi mo na maitatangi na may isang dakilang kamay sa likod ng mga bagay na ito. Kahit ang mga dakilang seyintipiko, pag oras nila ng brain-storming, bumabagsak pa rin sila sa konklusyon na ito...wag lang yung mga atheist at agnostic. Lupit ano....

            Lahat ng bagay ditto sa mundo pinag-isipang mabuti yan, kung napalapit ng kaunti ang earth sa araw ay masusunmog na tyu at walang mabubuhay dahil sa init, kung napa layu naman tyu kahit ilang kilometro lang....maninigas tyu dahil sa sobrang lamig at wala ng bibili ng aircon. Kung magkaganito, mawawalan na ko ng trabaho dahil din a kailangan ng aircon sa mcdo. Kahit ang buwan ay tama lang ang layu sa tin para sa gravitational pull na nagsisilbing high tide at low tide ng mga tubig. Isipin mo nalang panu na yung mga lunatic kung walang moon? At ‘wag na tyung lumayo pa, tignan mo nalang yang katawan mo, dalawa ang mata mo at tainga para sa pantay na pag-tingin at pakikinig sa mag-kabilang panig, yung mga taong may kinikilingan...palagay ko matagl na nilang binenta ka big d ang kalahati ng katawan nila. Kailangan mo ng dalawang kidney para sa pantay na pag hihiwalay ng mga asin, minerals at toxics sa iyong dugo,  at nag rereserva ng electrolytes at tubig, kahit na kailangan na kahit isa ang buo para mabuhay ka..mahirap isipin na aalisin mo ang isa. Isipin mo nga kung makakapalakpak ka ng isang kamay lang...galing mo naman kung nagawa mo.

            Masaydong mapanlinlang ang pangako ng mga taong bumibili ng parte ng tao na buhay pa. Ang tao talaga lahat ginagawa kapag kapit na sa patalim.  Nagbebenta na nang sariling laman...as in parte ng kanilang laman. Sa isang t.v. Documentary na napanuod ko, ilang indibidwal ang umamin na naka-pagbenta na sila ng isang parte ng katawan nila.  May nagbenta ng isa sa knilang bato sa halagang 80k, kasu may kotong pa kaya 65k nalang, wave 100r lang tuloy ang nabili nya. May  nagbenta ng isa sa mga mata nya para sa halagang 185k, kasu din a nya nakita ang hinahanap nya. At may mamang nagbebenta ng ngipin nya sa halagang p20 para sa mga graduating-dentist-students. P20. Langya, kalahating kilong bigas lang yan ah, ganun nab a talaga ka-baba ang tingin ng tao sa sarili nya? Napaka-damuhong naman nung bumibili ng ngipin, wala na ngang respeto yung mama sa sarili, lalo pa nyang binalahura yung pagkatao nito, sana manlang mga P21 para medyo di nakaka hiya.

            Pero di ko sinasabi na sa Pinas lang ngyayari ito, dahil may mga bansa din na katulad lang natin, pero di ko muna sila problema, bakod ko muna uunahin ko. Minsan pati prinsipyo binebenta na, mabuhay lang. Sobrang in-demand ngayun ang salitang “pera” kahit san ka pumunta kailangan nyan, at panu ka pupunta sa kung san kung wala kang pera? Magbenta ka ng laman... Sobrang hirap na talaga, pati ata mangarap may bayad na.

            Nakakatawa ang mundo, habang yung ibang may kakulangan sa pisikal ay nangangarap ng gising na magkaron ng buong katawan, yung mga kumpleto ang tila nasawa na at itnitinda ang parte ng kanilang katawan. May mga taong hindi nga nagbebenta ng parte ng katawan, mismong katawan naman nila ang kinakalakal, minsan sa halagang P100, may mabibili ka ng bilasang laman na pede mong tikman sa loob ng isang oras. .siguraduhin mo lang na walang tiki-tiki-drops, dahil baka imbis na sarap, eh, hirap ang iyong mapala. Anot-ano man, lahat ng nasa katawan mo ay may dahilan, ultimo almuranas mo may dahilan bakit anjanm kung balak mong bawasan ng isang parte ang iyong katawan, palagay ko mag-hanap ka muna ng taong kulang ang sariuling katawan, at itanong mo kung anong pakiramdam. Tandan mo, may solusyon lahat ng problema, sobra ang tiwala sayu ni GOD, nagtitwala sya sayu na kaya mong lampasan ang “xtra challenge” nya sayu...wag mo syang bibiguin. Hindi lang ikaw ang nag-kakaganyan...wala ka pa sa Africa.
            

Wednesday, April 6, 2011

Homunculi

homunculi 
sloth

lust

wrath

glutton

pride

greed

envy






The game is on…can you cipher the code?


sds

Tinatamad ako mag paliwanag.

Do i still need to elaborate?

Di ko malaman bakit malaki galit nito sa mundo, puro revenge ang alam eh.

Kada nalang makaka-kita to ng pag-kain nagugutom, kaya sya ang nanalo sa posisyon, saying lang tinalo sya ni Erick.

Oo, kasali ako…dahil pinagmamalaki ko na hindi ko na kuha ugali ng mga kupal na ito…
Kulang nalang ata, kamkamin nito yung buong bakod namin, parang madadala nila to sa hukay?
Sa bagay, magandang pundasyon nga naman.

Pag nag pakamatay kaya ako, mag-papakamatay din kaya to?




A quick recap…


            panalo si erick dahil kapit nya ang titulo nang pagiging tamad. Talo nya si jervin. Isipin mo nama, mag-aapat na ang anak nya hangang ngayun wala paring trabho. Umaasa parin sa “papa” nya, sabagay kinunsinte kasi ng nanay. Ayun batugan tuloy. Sumusunod si ivy, na nagging syota si jojo, epol, yung taga bagumbayan at ibinahay si pj, ewan ko lang kung ganun talaga katanga yung nanay non para di malaman na dinadali ng iba yung anak nya, walang awa sa asawa. Sumunod si emer na sobra galit sa mundo, pakirmdam nya ata nakawawa sila dahil maagang namatay ang tatay nya “13yrs old kami.” Bugok ata, nakalimutan ata na ako sira na ako walang nanay mula pagkabata. Kasunod na ang batugan/magnanakaw/matakaw kong pinsan. Kasunod ako, na mataas pa sa araw ang pride. Kasunod si martelino na matakaw kumamkam ng lahat ditto samin. At panghuli si oletzki na sobrang ingitera, kung marunong lang yan gumawa ng blog,…alam mo na.

Sunday, April 3, 2011

The power that kills even fire...

all must turn to dust




            Naranasan nyo na ba masunugan? Yung literal na masunugan ng bahay? May na-isalba ka ba? May nakuha ka pa ba kahit isang pantalawal lang, o kasama ng panagarap mo ay natupok din ng nagbabagang apoy?

            Waaaaaaaaannnnggggggggggg!!!!!! Ang biglang sirena ng truck ng fcymaa, may sunog nanaman ang nasabi ko. San kaya yun? Malapit lang ba o malayu? Malas....yun siguro ang masasabi ng taong nasunugan. Nag-post pa ko sa wall ni jojo “bfp-scl” kung san ang sunog, yun pala katrabaho ko ang nasunugan. Nakakalyungkot, peor minsan kapabayaan din ang dahilan. Anut-anu man, talo ang masunugan. Sabi nga ng matatanda...di bale ng manakawan wag lang masunugan, kaya kalimitan sa ninankawan nung panahon nila, pinapapatay.

an animosity
            Nakaklungkot isipin na katrabaho “ o mas mayus sabihin na kaibigan/sangang dikit” mo ang nasunugan. Sa dami naman ng pedeng malasin sila pa. Sabi nga ni tito ed “ wala na nga sila’ lalo pa silang nag-hirap.”. Malas talaga. Kahit na second hand story lang nag nakarating sakin, ramdam ko ung lungkot sa bawat letra ng binitawang salita. Kahit na sabihin kong ramdam ko yung lungkot at sakit, alam ko iba parin yung pakiramdam nung ikaw talaga masunugan,..at hindi ako magpapa-ka-hypocrite para sabihin na nauunawan ko ang nararamdaman ni tito ed, pero may kakayahan ako na magsalita ng pananaw ko.

            Siguro iniisip mo, para san pa nga ba ang blog na to, at bakit ganito ang title ko at napahinayupak ko talaga, bakit mga nakatawa pa ang litrato sa unahan nito. Gago kasi ako.

burned up
            Tapus na yung sunog, may naisalba man o wala, ang mahalaga siguro kumpleto ang pamilya para bumangon ulit. At anung silbi ng kaibigan kung hindi nila ito tutulungan. Naiinis ako dahil ramdam ko walang kilkilos samin sa 234 para tulungan si tito ed, ilan kami din, di namn siguro ganun kabigat sa bulsa para tulungan naming si tito ed. Sakin personally, tambak ako nang babayaran ngayun swelduhan, naka sanla pa mga cp ko,laki na nang utang ko sa globe... Pero mas nangangailangan ng tulong namin si tito ed. Isantabi mina natin ang personal; na pangangailnagn, tulunagn muna naming si ed, higit pa to sa namatayan, dahil, lahat tayu mamatay sa pagtanda.


          Sa maraming pagkakataon, lagging huli ang bumbero ng pagsanjan, minsan maaga silang rumisponde, kaya lang walang tubig ang fire truck. Hindi to basta speculations at accusations lang. Bumbero si jojo kaya nai-kukuwento nya sakin ang mga ito..and let us not forget the incident where i was one of those who rush to their local fire station only to find an empty room. Think about this, may tinatawag ang mga bumbero na fire level, kadalasan malaki ang sunog kaya pati ang kalapit bayan ay rumirisponde rin, pero bakit nga ba? One word....late. Kung duda ka sa sinasabi ko, obserbahan mo, sunugin natin yung fire station nila...then you’ll see, wala ni isang mamatay sa kanila, kasi wala ni isa sa kanila ang nasa loob nito.
           

            Gaanu man kalaki yung apoy, ganu man karami yung nasunog na pangarap...may mas makapang-yarihan pa dun. Ganu man kalungkot o kasakit ang sitwasyon, may bagay paring mag-papagaan n gating loob, bukod sa pag-asa na kailan man ay hindi nawawala, wag natin kalimutan ang pag-mamahal namin sa kaibigan. Sa paulit-ulit na pag-bitaw ko sa mga salitang ito, isa lang lagi ang pinupunto ko, “ di man kita matulungan, di naman kita iiwan.”  Kumilos ka 234...
            
we are one