 |
| the choice is always yours. |
Kaya mo bang pigilan ang tae mo kung nakaupo ka na mismo sa toilet-bowl? Or kaya mo bang tangihan ang isang bagay na ikaw mismo ang nagadala sa sarili mo sa ganyang sitwasyon? Wag kang hypocrite...temeng.
Alam ko, para sayo nakaka-adwa nanaman nag example ko.la ako magagawa. Pananaw mo yan. Ginagalang ko.pero manahimik ka nalang muna. Blog ko to.
Paulit-ulit ko ng sinasabi, hindi mo na kayang pigilan ang sarili mo sa isang bagay na ikaw mismo ang may kagagawan.para kang tumayo sa isang cliff at hinayaang itulak ng sarili na magpatihulog sa kawalan at sinong sisihin mo, ang hangin na bumulong sa taenga mo? Kahibangan. Wala tayung pinag-iba nito sa mga taong sinisisi ang diyos kung bakit sya mahirap, gayung ayaw nya magtrabaho. Pugay kamay!
Minsan makulit din tayung mga tao. Masarap daw ang bawal, kung sino man ang naka-isip nito, malamang batay to sa karanasan nya. Kung masarap saksakan ng dogiesaur sa puwet at mag kasakit,,,eh bahala na silasa bagay na ito.
Nung high-school pa ko ilang beses din akong napatgawag sa guidance-office. (wag mo nalang itanong kung anu-anong mga kaso) tanda ko pa kung anu yung sinabi ng councillor ng araw na gumawa akong ng pinakamatinding katarantaduhan sa buhay ko.
“walang dapat sisihin sa nangyari kung hindi sarili mo mismo. Walang tumakot, pumilit o nagsabi sayo na gawin mo ang mga bagay na ito.”
Tama sya. Kasalanan ko ang lahat. Kahit na man takutin ako ng kung sino kapag hindi ko ginawa ito, ako padin ang magdedesisyon, ako pa din ang kikilos. Anu man ang mangyari sa buhay ko, lahat to desisyon ko.
Kaso, ginusto mo iwasan ang isang bagay na ikaw ang lagging kumukuha. Ayaw mo na sa lugar nayun pero lagi ka pa din napunta para silipin ito. Wala itong pinag-iba sa nagrereklamong nauuhaw na sya, samantalanag kanina pa sya naka-tubog sa isang malinis na batis.
Addiction is not a crime, it’s a disease. At walang ibang makaka-gamot sa’yo kundi ang sarili mo. Tulungan mo ang sarili mo, reklamo ka ng reklamo na nauuhaw ka na gayung nasa gitna ka ng isang batis na malinis, kanina pa.
 |
| no one but i..will make my way! |
Hindi ako naniniwal sa tadhana o fate, kung mabubuhay ako na umaasa ditto, patuloy kong lolokohin na lahat ng bagay ay dadating sa tamang panahon ng wala ka manlang ginagawa. Tila ba bibilis ang daliri ko, gayung hindi na ako nag-gigitara. Parang gagaling ako sa isang gawain na hindi ko alam gawin. Ayus!
Malaking katarantaduhan ang sabihin na kung ano ang puno, sya ang bunga. Dahil una, hindi naman tayu halaman. Ispin mo nalang ito, ang mansanas ay isang mansanas dahil mansanas ang pinagmulan nya na nanggaling sa isang mansanas na bunga ng isang mansanas.....baka di na ako matapos. Kung gago ka, yan ay dahil sag ago ang tatay mo, gago ang lolo mo, ang lolo mo sa tuhod, lolo mo sa talampakan at lolo mo sa singit. Kung bobo ka, wag ka ng umasa na magiging matalino kahit isang araw lang ang magiging ka-apo-apohan mo, dahil bago pa ikaw, bobo na ang lahi mo. Hmmm, kaya pala supot ang mga kano?
Magulang mismo ang humuhubog sa katauhan ng kanilang mga anak, kung may ilan mang traits tyung namamana, eh bukod sa third eye, wala ng mas big deal pang pede mong makuha bukod sa apilyido.
 |
| are you gonna go my way? |
Tayu at wala ng iba ang gumawa ng kwento ng buhay natin, yung ibang kupal, sinasabi na diyos daw nila ang pintor ng buhay nila, pero pag tinanong mo kung sa paanung paraan, puro kaututan lang isasagot sayu. Kaya hangang ngayun wala akong bilib sa mga head ng simbahan. Walang kwentang pastor ang hindi marunong magpakumbaba. Pilit mong tinataasan ang lipad mo, hindi mo na napansin, pilit ko ring inaabot pababa ang kamay ko para makamayan mo.
-god’s will. Their god, not mine.
Isang dating kaibigan ang nagsabi sa pulipito ng aming sambahan ang nagsabi na maganda daw yung inaaplayan nya. God’s will daw na mapunta sya dun, after ng final interview at bumagsak sya, hindi daw yun ang kaloob para sa kanya. May ibang nakalaan daw para sa kanya...paksyet! ayus sa palusot!
Tinatawag nilang ama yung diyos nila, pero wala silang tiwala para sa mangyayari sa buhay nila. Wala naman sigurong tatay ang papakitaan ka ng lollipop at pagkatapos ay hindi pala ibibigay sayu, tinatakam ka lang. Tsk, sayang, mga butas na pananampalataya. Hindi na naisip na may hanganan ang mga bagay. Tsk.
 |
| an acquaintance... |
Patuloy nating sinisisi sa tadhana at kapalaran ang mga nangyayari satin, samantalang tayu ang may kasalanan kung bakit tayu nagkakaganito. It was your call, and always had been. If destiny and fate do exist, then we must abolish the word freewill, your privacy that you can’t practice no more, maybe we should erase it from our dictionaries.
Eto pananaw ko sa bagay nayan. Tayong mga tao ay dinadala lang sa harap ng isang intersection, tayu parin ang magdedesisyon kung aling daan ang tatahakin natin. Highway, service road, tarmac, street o avenue, ikaw ang pipili.
Naiihi ka ba o natatae, alam mo alin sa dalawa talaga ang nararamdaman mo, takot ka lang aminin na isa ditto ang tunay mong nararamdaman. Kung sakali man na dumating ang punto na hindi mo na kayang pigilan ang tae mo dahil nakaupo ka na sa bowl, siguro isabog mo nalang sa sahig. Makalat, parusa, pero mas ayus na to, kesa isabog mo sa bowl na bawal mo palang taihan.
...go with the flow.
 |
| ride the lightning |
Minsan mali din kasi ang pantaha ng mga tao, tila mga barko sa gitna ng isang malaking bagyo. imbis na salubungin at harapin ito, tinatakasan kundi ba naman gago. isipin mo, may nakita kang bagong papunta sayu, aatras ka bigla, eh di lalo ka lang nagtagal dahil ang mang-yayari magkakasabay kayu dahil parehas na kayu ng direction. ayus diba...iba talaga mag-isip ang kapwa natin.
-think before you click...o yeah!
Narinig mo nayan, nabasa at nakita sa isang stasyon ng TV. Responsible use of social-media ang gusto nila. Maliwanag, isipin mo muna ang gusto mong sabihin kung makakasakit ito o hindi, dahil lahat ng ilalagay mo sa msa ito ay pang habang buhay, kung hindi mo kayang sabihin sa personal wag mong sabihin sa social-networking-sites. Assholes!
 |
| think before you click...hell yeah! |
Sa punto palang na ito, tinatarantado na kagad tayu. Isipin muna natin, pero hindi nila naiisip yung panic-attack na binibigay nila tuwing pinapalala nila ang isang flue-outbreak. Responsible-media ang mga programa nila ben, raffy at erwin na minumura lahat ng may kasalanan. Pinag-isispan nilang mabuti na hindi tamang i-exgerate ang balita kaya nung panahon ng duenge, lagging headline ay yyung mga namamatay sa nasabing sakit. Think-before you click propaganda simply states one thing here, we are not free to express our selves due to some reason that is called “we are not media”. Do I have to exert here the contribution of mel tianko on the famous luneta grandstand hostage taking? Fuck yeah! This is responsible media!
Isang south-african photo-journalist si kevin carter, isang Pulitzer-prize. Ang kanyang obra, ang litrato na kilala natin sa tawag na "starving in sudan". isang batang ang dahan-dahang namamatay mula sa gutom at inaabangan ng buwitre na mamatay upang kainin mula sa isang liblib na nayon sa sudan. maganda ang pagkakakuha at naging topic sa ibat-ibang conference tungkol sa media-ethics. Nag-tagumpay sya, kinilala ng ibat-ibang nasyon, media at press ang nsabing larawan. sa isang interview, sinabi nyang inabot sya ng 20minuto bago nakunan ang tamang pagkakataon at angulo para lumabas ang damdamin sa litrato. Bago binugaw ang buwitre. Nadala naman “daw” nya sa hospital ang bata. Kaya lang walang makapagsabi san.responsible media!
Isang south-african photo-journalist si kevin carter, isang Pulitzer-prize. Ang kanyang obra, ang litrato na kilala natin sa tawag na "starving in sudan". isang batang ang dahan-dahang namamatay mula sa gutom at inaabangan ng buwitre na mamatay upang kainin mula sa isang liblib na nayon sa sudan. maganda ang pagkakakuha at naging topic sa ibat-ibang conference tungkol sa media-ethics. Nag-tagumpay sya, kinilala ng ibat-ibang nasyon, media at press ang nsabing larawan. sa isang interview, sinabi nyang inabot sya ng 20minuto bago nakunan ang tamang pagkakataon at angulo para lumabas ang damdamin sa litrato. Bago binugaw ang buwitre. Nadala naman “daw” nya sa hospital ang bata. Kaya lang walang makapagsabi san.responsible media!
 |
| hands down, this responsible media. |
Isang dyaryo ang nagsabi kay carter ng ganito : "The man adjusting his lens to take just the right frame of her
suffering, might just as well be a predator, another vulture on the
scene."
Matapos
ang isang taon mula sa kanyang pagkakapanalo, kinitil nya ang kanyang sariling
buhay dala ng sobrang depresyon. Sa isang liaham-pamamaalam ito ang kanyang
sinabi :
"I
am depressed ... without phone ... money for rent ... money for child support
... money for debts ... money!!! ... I am haunted by the vivid memories of
killings and corpses and anger and pain ... of starving or wounded children, of
trigger-happy madmen, often police, of killer executioners ... I have gone to
join Ken [recently deceased colleague Ken Oosterbroek] if I am that
lucky."
Sayang,
nanalo nga sya sa isa sa pinagpipitaganang patimpalak sa larangan ng media,
kaya lang, nawala naman respeto ng ibang tao sa kanya, dahil nung oras nay un pinili
nyang kuhanan ang namamatay na bata kaysa ito’y tulungan.
You see, kahit sa pagbebenta ng isang kaibigan, kailangan mo parin magdesisyon kung mananatili kang tapat sa pack or ititindi sila na tila malansang isda sa bang-bang.
Kahit yung lasing mong kaibigan na pinagnanasahan mo, disiyon parin kung titirahin mo sya o hindi, swerte ka pang nakuha mo kung hindi, tawag ditto respeto.
Yung pang-gugulang mo sa kaibigan mo, pantutuso sa katrabaho mo, pag-ihi sa kanto, pag-boso kay manong, pag hipo sa kanyang su__, lahat yan desisyon mo, kaya tigilan mo na ang kakasisi sa lolo mo kung bakit ka gago.
Life is like a game where, you always have an option, an option to make things easier or the other way around. Life is full of decisions, no one else but you must decide on it, sink or swim, the choice is always yours.
....time will come when we have to choose between what is right,
And what is easy.
-Gandalf, the white
