konitsiwa!!!

I'll be back...soon.

Saturday, March 26, 2011

Under one earth.

                                       …a fiction.


            ZZZZzzz….says the wind that blows as it passes me by, telling my mortal soul that I’m not alone that moment, he was talking to me. Aeolus might have sent him to find me, remind me of those that I must do, silently; I know it settled right beside me, watching me. Then, slowly, it spoke to me a language all of us known…it was a cold summer breeze.

It was 2’ in the morning; I’m wasting my time lying on a grass, thinking of her, listening to my kind of music, looking at Luna above. We had an agreement; that we’ll look at the moon on this period of time. Though, Luna was hiding behind those clouds, I know that She’s right there, looking down upon the both of us…and it helps me to think, that maybe, we’re not that far from each other.

            We’re living from different worlds, yet I can’t seem to help myself but to fall for her. Her smile still flashes inside my head, her echo still clings in my ears, I know I’m in-love. A sweet thing to ponder, yet reality hurts, I’m sleeping awake.

                        Lying in here makes me wonder, of us being together.

How I wish I could touch her right this moment, to feel her inside me, to feel her lips, to watch her sleep, to believe that we can be, but I know, it was another far-fetch idea and I was dreaming awake.
            

The enemy within…

light yagami


“bok, asan yung mga allen-wrench natin?”…tanung ni kabitomon sakin sa telepono.
“Mam, nasa OPS cabinet po, pag wala dun nasa locker ko po.”…ang sagot ko
“wala dun, nahalungkat na-nakin yung OPS wala, at bakit mapapunta sa locker mo dun ba ang taguan…dadadadadaddada….o wala daw sa locker mo…dadadadada…”…ang talak ni kabitomon sakin sa telepono.
“sige po pupunta nalang ako jan.”….ang huli kong nasabi.
Scene sa phone….30-21-11, 10am.




f^&* off


            Tyrant, pangkaraniwan na ata ito sa mga taong nasa posisyon. Masyadong ninanam-nam ang sarap ng pagiging mga hinayupak na abusado sa kapangyarihan. Isang magandang halimbawa ni to si “ itago natin sa ngalan na pokemon”, isang dating manager ng santa cruz. Pagtitripan ka nya, bibiruin, aasarin, pero bawal mo syang gantihan dahil manager daw sya at hindi sya nakikipag-biruan. Hinayupak. Ilan beses din kaming nag-pang-abot nitong kupal na to, malas lang nya dahil mas kupal ako sa kanya. Kung yun ngang mga gagong costumer sinasagot ko, sya pa kaya. Paking syet.

            Idagdag mo pa si “itago ulit natin sa pangalan na “ kabitomon” na kapag may toyo ay pinapakita nya sa lahat ang toyo nya, nagbubunganga, nagwawala..naisip ko lang, cool ba tignan ang ganitong ugali at masyadong “IN” sa mga ito? Ang totoo, nakokornihan ako sa mga ganitong tao, hindi porke kayu ang mga bossing ipapakita nyo na ang ugali nyong kupal samin, lahat tayu may bad day, pero yung mag-huhromentado ka sa trabaho para pakita sa lahat na bad day ka, saglit, umuwi ka muna at mag-bal-bal nalang ng iyong sarili. Kalokohan kung iniisip nila na sa ganitong ugali ay makukuha nila ang pag-galang na kanilang inaasam.

kabitomon
            Pag-dating ko sa lugar, sinalubong kagad ako ng nagbabagang bunganga ni kabitomon, nag-aalab ang mga letra na gamit nya, ang mga kataga nya ay maxadong matalas, naiisip ko nga bigla na ipahiwa ang dala kong kamatis..at maisarsyado kasama ang dila nya.

            Wala nga ang hinayupak na srew driver set, “oo, mali yung tawag nya. Kasi driver din daw sya.” At alam ko na kung bakit, dahil ninakaw nanaman. Kasu habang nag-papaliwanang ako, sinimulan nanaman ako ng rapidong bunganga ni kabitomon, ngali-ngali busalan ko na ng matahimik. Hindi pa nakuntento sa kabitomon, nagpunta pa sa PA para dun magpakitang gilas ng kanyang gadamit na talent, ang magtatalak. Diretso sa Ctr kung san maraming consumer ang nakakarinig. Napakagandang araw. Binunganagan ako sa isang bagay na hindi ko kasalanan…tulad ng dati.

            Nung tinatago ko sa office ang OPS, pinapagalitan ako dahil hindi daw yun ang OPS cabinet. Nang itago ko ito sa OPS cabinet at nanakaw, napagalitan ako dahil hinahayaan ko daw na basta nalang kumuha ang iba. Tinago ko to sa ceiling kung san ako lang ang kasya, napagalitan nanaman ako dahil wala naman daw silang magamit. Binalik ko sa OPS cabinet, at tama ka, napagalitan nanaman ako dahil nanakaw ulit. No choice, sa locker ko nalang itago…kasu napagalitan din ako dahil hindi daw akin yun. Lupit, di sila nalang magtago nung lintik na OPS. Mga pakingsyet.

            Pinagalitan ako ni pokemon at kumatsu dahil malakas daw ako gumamit ng APSC, ako kasi lagi ang pang-gabi nung panahon na-yun. Para mapatunayan na di ako yun, more than a week akong di Gumamit ng nasabing Chemical…napagalitan parin ako, bakit daw lakas kong gumamit, sabi ko isang lingo na nga kaong di nagamit nyan ako parin ang suspek nyo?  Napagalitan parin ako dahil bawal daw yun….hagalpak si jepoy. Nabungangan din ako ni kabitomon dahil sa mga past UTD na manok, helow?  BS-AKO-HINDI-EXPERT para pagalitan mo, inawat lang ako ni kumatsu kaya di kami nag-pang-abot.

            24hrs a day, 18hrs operational, 6hrs walang tao, at sa 6hrs lang sa 24 na to ang shift ko, 18hrs o 12hrs sa operational ang wala ako. Ganun ba sila ka hinayupak para di to maiisip. Hindi ko sakop lahat ng oras para Makita kung sino ang gumagalaw ng mga lintik na gamit. Kahit na kami lang ni ian ang madalas gumamit ng tools, may mga instances na ginagamit nila ito, bukod pa yung pagnanakaw ng iilan.



allen-wrench


            Sa madalas na pang-yayari, kapag kailangan ko yung mga gamit, or chemicals or kahit ano sa OPS cabinet ay hindi naming Makita. Pero, after ilang days lalabas muli ito mula sa kung saan…parang magic lang, jaran! Nang misan mawala ang aluminum tape namin, nabenga ako ng sobra nanaman ni kabitomon..makaraan ang ilang araw lumabas, nakita sa loob ng ceiling na kung san ako lang ang nakaka-akyat, nakakatawa, panu nila naakyat yun? Yung electric tape, nakuha 3days after naming gawin yung fan-motor ng ice-machine. Ang pamosong wd40, nakita nung hindi na naming kailangan. Naibalik na ang set ng screw na nawawala, kung kelan bumili na ko ng bago, dahil sa halagang 25pesos binungangaan ako. Eto malupit, yung nawawalang set, nakahalo na sa nakasabog na bagong set..galing ng diskarte.

            Isa sa mga bagay na kinaiinis ko ay yung ang problema ay kinakalat, imbis na sulusyunan ay nagwawala. Maypatutunguhan ba ang ginagawa nila? Tulad nung isang insidnete, umaga pa pala alam na ni “M.U” na wala yung globes ng isa sa character naming, hindi pa ko tinawagan ay sinabi pa sa lahat ng manager. 3pm work ko, 3pm gagamitin, 3pm ng sabihin sakin..kung imbis na pinagod nya yung bunganga nya sa pagtalak at pagkanta sa kay “aw-aw” ay tinawagan nya ko, di sana nagawan ko ng paraan. Umalis ako at nakabalik sa trabaho dala ang gloves….santa cruz – pangil, 80-100km/hr habang umuulan…magandang halimbawa kung panu hanapin si kamatayan.

who's inside


            Bakit kailangan pa nyang mag-bunganga sa harap ng mga katrabaho naming, hindi ba pede na kaming dalawa nalang ang mag-usap? Naturingan na meron kaming open/close door policy ay hindi rin naman mapakinabangan, bubungangaan ka sa harap ng karamihan, samantalang pag-sila ang mali di manlang maka-hingi sayu ng pasensya…tanung mo kay “ex-j” yan. tukad ng salitang privacy na hindi nating natitikman ay burahin narin natin ito at ibaon sa kasay-sayan. Ang highway ay ginawa para sa mga sasakyan, hidni tawiran ng mga gago, kung magka-ganito, alisin na natin ang mga pedestrian,  at gawing pabansang tawiran ang malalaking lansangan. Walang pinag-iba ito sa taong di gumagamit ng side mirror, nakakabit lang, di rin naman napapa-kinabangan.

Saturday, March 12, 2011

Road rage...

pagsanjan laguna 30-70-11 3am


            Accident /œksId∂nt/ : an unforeseen event or one without an apparent cause.; anything that occurs unintentionally, a misfortune or mishap, esp. one causing injury or death.

            Yan ang ekplenasyon sa salitang aksidente sa oxford dictionary. Mga bagay na nang-yayari ng hindi inaasahan, ginusto o plinano. Pero hindi lahat ng aksidente ay di ina-asahan, kadalasan kasalan din ito ng isa sa mga sangkot o biktima.

            Nang mabanga ang motor ko habang nakaparada, sino nga ba ang mali? Ako na nagparada sa isang pribadong lupa, o yung tangang driver na nagpatakbo ng kanyang sasakyan sa eskenita ng 60kph? Asshole. Kung iisipin, bakit nga ba nanman ako nagparada ng motor sa tabi ng kalsada, na, pribado at lupa na ng ibang tao? Nagkamali lang ba talaga ako ng parada o gago lang talaga yung mama?

            Double parking daw ako, yung isang motor nakaparada sa lupa nila, ako nakaparada sa lupa rin ng iba. Nasa gitna ang kalsada na 7ft. Ang lapad. Asshole x2! Pero mas asshole ata ako, ako na ang binangga, ako pa ang nag-aalok ng areglo, ayun hanagang ngayun sira parin ang motor ko. Sa pananaw ko lang, ang problema di pinahahaba, sinusulusyunan.

tamito


            Nang minsang ihatid ko si jay-z sa kanila sa pagsanjan ng madaling araw galing sa isang GY na shift, may nadaanan akong senaryo pauwi. Isang mio soul ang matamis na nakikipaghalikan sa poste ng meralco, basag ng front cover. Ang driver, ninanamnam ang lasa ng dugo mula sa mukha nyang malaki pa ang baak sa puwit ko. Naka-inom ang driver at back-ride nito,sa puntong ito kita mo na talaga kung sino ang sira-ulo. Gusto kong ihatid ang mga nasabing sugatan, kaso hindi pumayag ang mga naunang tambay na rumesponde. Naiintindihan ko yung point na kailangan pa ng medic bago galawin ng mga biktima, baka nga naman mas lumala ang tama. Pero, yung kaialangan pa naming hintayin yung pulis, pulis? Teka banggaan ba ang nangyari?kailngan pa bang Makita muna yung poste at tignan kung sinong may-sala? Ano kakasuhan natin yung poste ng reckless erection resulting to serious physical injury and damage to property? Posting without license? O dahil sa gabi ito ngyari, posting without any warning device?  Hahanapan din kaya natin ito ng OR CR? At kung wala ay kakasuhan ng POST-NAP? Eto malupit, Hahanapan ba natin to ng lisensya? For crying out loud....poste ang binanga hindi sasakyan.

            Pasko bago dumating ang pulis “walang pinag-iba dun sa kaso ng sunog na nadaanan namin. Walang tao sa istasyon ng bumbero”. At pasko narin namin naalala na 20m lang ang layu namin sa  isang pribadong Hospital, ang mga staff? Nakita namin naka tanaw sa’min at sa mga biktima..mga gadamit.

katan know this one...very well.
            Naalala ko pa, twice kaming nabangga ni katan, isa sa paete, isa sa callios. Kasalanan namin ang nauna, kinarera namin yung sasakyan na ni-cut kami, ang resulta, nakipag-soccer ako sa kalsada. Ang pangalawa namin aksident, di ko malaman kung malas lang ba talaga kami o may balat talaga si katan dahil sya nanaman ang driver. Tanghaling tapat, galing sa mcdo para tumingin ng schedule, binagtas naming ang kalsada pabalik ng bagumbayan. Pagdating sa callios nag-menor si katan dahil may batang nag-babike. Pag tapat ditto biglang nag-collapse ang bata, sapol ang bisikleta, si totoy nag-dribol ang mukha sa kalsada, gumulong kami ni ian kasama ang motor, wasak, basag ang mags. Sinugod kaming lahat sa provincial hospital, may kaso, daming babayadan, napag-disisyunan ko nalang wag ng dumagdag pa sa gastusin ni katan. Kinalaunan, napag alaman bakit nahimatay si totoy, wala pang anung laman ang sikmura, dala ng gutom dinamay pa ang dalawang mokong.

            Hindi ako kas-kasero, madalas mabagal pa sa mga tao sa  city-hall ang andar ko. Pero aminado rin ako na may mga kinakarera ako, lalo na at bayabas ni binobombahan ako. Kadalasan, 20-30kph lang ang andar ko. Tipid sa gas, at hindi naman kasi ako mauubusan ng kalsada para mag-mabilis..at nalulunod ako sa hangin. Hirap ako sa helmet, nakabatay parin ako sa tama ng hangin, tunog ng sasakyan, lawak ng nakikita. Kaya pag-naka helmet, hindi ako lalo kuma-kaskas, nakabatay parin kasi ako sa reflexes ko. Oo, madalas makikita mo kong naka headset, pero hindi ibig sabihin nito ay hindi ko na naririnig ang tunog “ anung sabi mo?” ng mga sasakyan. Kahit nung may banda pa ko, nasanay na ata ako ng hati ang atensyon ko pero focus sa pareho, ewan ko, nasanay lang talaga ako. Saka walang kinalaman yun sa pag-drive dahil rinig ko parin kayo “ ano ulit ang sinasabi mo?”.

            Rock music is my blood, it runs through my veins. It’s the air I breathe; it’s who I am. It’s the only sound my heart can comprehend. It gives me the rush to a new me, regardless of all mourns. It is me...

            Maingay ang pinapakingan ko sa daan, it gives me the adrenaline rush. Mas malupit, mas buhay ang dugo ko. Alerto, hindi ko lang talaga maintindihan bakit ito ang sinisisi nung makitid na mga hinayupak.

            10:00 am, mula sa isang delivery sa Wendys Resort sa Pagsanjan, dumaan ako sa loob ng pagsawitan kung san ako madalas dumaan. Tamang takbo lang ng sasakyan, binagtas ang tintawag na “pulong dyablo”. Sa di inaasahan na kamalasan, isang bata ang biglang tumawid at sumalpak sa motor na gamit ko. Hear me...sya ang bumanga sakin, left side ko. Naka-preno pa ako, kaya hindi ko sya nadali pa ng foot-rest. Tama lang ang takbo ko, kung mabilis ang takbo ko, at ako talaga ang bumanga sa bata ganito dapat ang senaryo.
                        - dapat tumalsik yung bata, dahil mabilis ang takbo ko.
                        - kung hindi man, sana nasagasaan ko ito.
                        - nag-semplang sana ako dahil :
                                    Una, sa salpukan eto ang epekto.
                                    Pangalawa, kung makapreno man ako, sa bilis ko dapat nag-slide ako dahil                                sa buhangin.
                        - kung makapreno man ako, sa bilis sana sa Box humataw ang mukha nito.

            Kaso, talaga atang sa likod ng bawat pagtatalo ay may isang gago. Sa pagkakakita nung tsismosa eto ang kwento:
            “kitag-kita ko ambilis-bilis mo, yung bata tumingin pa ng kaliwat kanan tumigil. Ikaw diretso kaya binanga  mo. sinalpak mo yung ulo..dadadadadada....”

80km/hr = rip
            Siraulo talaga gumawa pa ng lintik na kwento, walang pinag-iba kay kris Aquino na ang cerebral cortex ay kadugtong ng bunganga. naisagot ko nalang “di ako  manalo sa bunganga mo.” badtrip, dahil di talaga ako nanalo sa bunganga nung gago. Nun lang ako napahiya ng ganun, badtrip x2 dahil kung sa arsenal lang kargado lagi ang utak ko. Tinalo ako dahil kinukuyog na ako kanina, badtrip kung di ko pa sinabi na kibigan ko si roma sa katapat bahay lang, baka malamang asshole sila mula sa bunganga ko. Lumala lalo ang pagtatalo, may mga umepal pa sa kwento, iwanan daw dun yung motor kung di naman talaga gago. Kaso mas tuso pa ko sa kanila...

            ‘Wag kang maingay ha, tulad ng naka post sa fb acct ko, nanakaw ang pitaka ko. Kaya sa tagalong wala akong lisensya ngayun. Nyahahaha, kung tutuusin, talo ako. Kaya lang tuso pa ko kay iscariote. Nang sabihin na dalhin ito sa provincial hospital di ako pumayag, simple lang, tatawag pa ng pulis dun, sa laguna doctors hospital ang sinabi ko. Kung may plano sila na perahan ako, goodluck!

             Kaso swerte ko talaga dinala ako sa brgy. Hall para i-blotter...gadamit talaga. Bago umalis sa  lugar ng aksidente my mamang nag-malasakit sakin, paulit-ulit nyang sinasabi sa mga tao dun na “hindi nabanga yan, kung nabanga yan dapat hangang ngayun naiyak pa yan, pero kita nyo tahan na yan.” , isa pang driver ang nagsalita sa kin na nakita nya ang pangyayari, kaso kuyog nag mga gago anung laban namin.

             Pagdating sa brgy. Hall, yung bata ay naglakad, umakyat mag-isa sa hagdan. Tanung kagad nung kapitan anung nangyari, sino nakabangga, sinong witness? Nang malamn na yung babe bungangera ang witness biglng nagsalita yung kapitan, walng tama yang anak mo, pa-chek-up nyo nalang para maayus yan. Naiisip ko tuloy bigla, pilit kong pina-patawag yung labilera, pero nung nalaman nila nay un ang witness biglang ayus na....

crafty
            Sa hospital, agad na nilunasan ang sugat ng bata na malki pa ang cut ko sa fore-finger. Nagtanung ang nurse kung anung masakit, thorough chek-up ang nangyari, kaya ang diagnosis ng doctor...”iuwi nyo na ho at hindi ho nabanga yang anak nyo, kung nabanga ho yan, sagsusuka at durog ang ngipin sana nyan, kita nyo naman ho, walang masakit at ngalalakad pa ho.” Salamat nalang rin at sanay na yung mga nurse at doctor, na analyse nila yung situation...kudos!

            May mga bagay na hindi inaasahan na mangyari, tila ba nakatadhana. Mga pangyayari na para bang kahit iwasan mo na, iaadya parin na mangyari. Mga aksidente na magpapabago ng pananaw mo sa buhay, sabi ni rech, anu daw kung sakin mangyari at anak ko mabanga? Nakakatawa, simple lang...mahinahon utak ko, aalamin ko muna yung nangyari. Walang patutunguhan ang away, pinapaliit mo lang ang mundo mo. saka sa panahon ngayun, nakakatawa na kung uso pa suntukan. Pero anot-ano man, hindi pede ang basta sisihan. Kailanagn solusyonan. Sa madalas na pag-kakataon, lagi akong napipigilan mag-salita, di ko maisip kung natutunugan kagad nila ang mga sasabihin ko. Malamang narinig na nila bunganga ko.

            Asshole na babae, pag-naiisip ko yung ginawa nya sakin nag-iinit talaga ang ulo ko. Galing gumawa ng kwento. Kaso nung hinihilng ko na iharap sakin sa brgy. Hall, ayaw na iharap sakin. Naiinis ako dahil alam kong hindi ko kasalanan, ni walang tumulong sakin..pangkaraniwang sitwasyon sa buhay ko..pero next time bago sana magsalita yung sigurado na...para sayu isang hinlalato.




            Accusation without evidence is like riding an stationary bike, we’re getting nowhere..fast.