konitsiwa!!!

I'll be back...soon.

Monday, January 31, 2011

Eye for an eye...

nothing to say



       The Philippine Reserve Officer Training Corps (ROTC) is a military program for college students in the Philippines. It is intended to train students to prepare for national defense, and includes problem solving, military discipline, systematic planning, proper ethics, and leadership skills. In 1862, ROTC was first established in the United States as a college elective focusing on military training and discipline. Many countries that were connected with the United States then followed the same program, including the Republic of the Philippines. On the brink of World War II, in the year 1912, the Americans established the first Philippine ROTC unit in the University of the Philippines. Even after the country gained its independence, the ROTC program remained a college elective for all Filipino students.

            In 2001, under the Philippine Republic Act No. 9163, ROTC was incorporated into the National Service Training Program (NSTP), which allowed students to choose to undergo training for civic service other than the ROTC. Under the NSTP, college students are required to choose and complete at least one of its three components in order to be able to graduate. They may choose from the following:

ROTC program, which provides military training;

Literacy Training Service, which provides training on teaching basic reading and math;

Civic Welfare Training Service, which involves students in activities contributing to community welfare, such as caring for the environment, public safety, health, sports, and entrepreneurship.
           
- wikipilipinas.org

            Malapit na ko mag-aral muli, at pag-naiisip ko ang lintik na ROTC nayan, nawawalan talaga ako ng gana. I mean, para san ba talaga ang lintik na yan? Pambansang defensa? Eh, may magtatanka pa bas a bansa natin? Palagay ko kesa tyu ang pag-aksayahan ng mga teroristang bansa, eh uunahin na nila yung mga bansang may mapapala sila, siguro bukod sa tambak ng basura, eh wala na silang mapapala sa’ting bansa. Baka hindi sila mag-kanda-ugaga sa dani ng klase ng basura ditto, basura sa kalye, basurang musika, palabas, basurang gobyerno at minsan basurang pananaw...tulad nito.


pugay-kamay
            Naiintindihan ko, may banta sa seguridad natin nung araw, noon siguro yun, nung mga bobo pa ang tao, edukado na ang mga nilalang ngayun, hinidi na siguro kailangan pa ito. Bukod sa binibilad ka sa araw para mangitim at turuan ng mga formation, drill at community service, eh tingin ko hindi mo rin naman ito magagamit kung magka-gera. Kung sakali mang atakihin tayu, kahit ng korea lang, siguro kulang rin ang gamit natin na pang-depensa. Sa dami ng dating graduate ng ROTC, kukulangin ang armas ng pambansang depensa...ano susugod tayu ng ang dala ay itak, karit at martilyo? Ilalaban mo ang sarangola ni pepe sa sa mga F19? O siguro, mang-hiram tyu sa mga NPA, MILF at Abu SAYAF ng mga gamit. Sigurado mga high-powered ang arsenal ng mga yan, idagdag mo pa si ampatuan...kaboom, solve ang gamit.

            Nakasaad sa batas na maari kang mamili ng gusto mong kuhanin, pero ditto sa Laguna State Polythechnic University, pre-requisite sa mga lalaki na Rotc ang kuhanin. Sabagay, pang-babae lang ang NSTP, pero kung iisipin mo, may pinatutunguhan ba pag-ka-graduate?

            Tinuturan nila tayu ng disiplina, community service, pakikisalamuha sa mahihirap, welfare at minsan inaatasan tayu mamuno sa karamihan. Kita ko naman ang bunga, kung disiplina lang araw-araw mo na silang nakakasalamuha, mga college students na kung san-san nagtatapon ng basura, mga kawani ng gobyerno na nasakay sa no-loading-zone. Kung community-service lang ang ating pag-uusapan, hindi mo maikaka-ila ang mga ROTC sa paglilinis nila ng mga kalsada, mga nursing students na medical mission, mga co-ed na nagtuturo sa mga publick school para maka-tapos... at kung anu-anu pang pede nilang maisip para tumaas ang grades. Kaya lang, matapos ang pag-aaral, ang mga nag-medical-mission, nagtuturok na sa abroad, ang nagturo sa publick, guro na sa bansang hapon, at ang mga naglilinis ng kalsada, promoter sa dumi sa daan.

their worth...

            Kung ako masusunod, ipapatangal ko na sa curriculum ang pesteng NSTP nay an, para san pa nga ba ang mga ganyan? Disiplina? Pakiki-tao? Kung magka-ganito, para san pa ang GMRC at VALUES nung tayu ay primary at secondary pa lang? ano to reiteration?  Parang batas lang ng companya na na-by-pass?
         

   Bukod sa nasusunog na balat, may-tumitimo ba sa’ting mga isipan? Hindi naman to isang kurso siguro na dapat pa nating tapusin? Kung matapos man natin ito, may natutunan ba tayu? Sa dami ng nakatapos, ilan ba nag nasa community sevice? Ilang nga ba ang nagsisilbi para sa bayan? Meron man, mga buhayang ulis at ganid na politico lang, saying na community service yan. Kailangan pa ba nating maging handa sa paglusob ng ibang bansa? Kung maging sakuna o kalamidad, kailangan pa ba nating pumila per-platoon at mag about face with tiger look bago kumilos at tumulong sa bansa? Hindi na natin siguro kailanagn mag-drill pa bago mag-alis ng putik. Wala sna sigurong push na may DOWN, HALF, Up and HALF bago ka magsadlok ng tubig para sa nauuhaw.
           
            CWATS, eto lang ang kukunin ko, sabihan man ako na bakla, ayus lang. Maglilinis at mag-tatanim lang ako, ayus na sakin yun..dahil kailangan. Pero, hangat hindi ko naiintindihan kung para san ang ROTC, Malabo mo akong mapakuha nito.

            Training? Bakit, ilang bansa na ba ang nakalaban natin? Eh, kung sumugod naman tayu sa gera, nakatago mga ulo, panu tayu tatama? Ilang taga-ibang bansa narin ang nag-patunay nito. San tayu lalaban? Sa Mindanao? Sa kabundukan ng cordillera? Sa taas ng banahaw?  Sinong kalaban, kapwa natin Pilipino? Naiintindihan ko, ang mga rebelde walang iniisip yan, lalo na yung mga suicide bomber. Pero kung nag-training tayu lumaban sa kapwa Pilipino, wala yung pinag-iba sa sa pag-aaral pumatay para tapusin ang buhay ng sarili mong kapatid. Ano sila praktisan, para pag sugod ng taga ibang bansa handa na tayu?

             Naiinis ako sa mga humanitarian na ayaw gawan natin ng masama ang mga pumapatay, di daw to maka-tao. Di ako pabor sa ganito, sa pananaw ko lang yung mga humanitarian itapon sa basilan at ipaka-usap sa mga Abu SAYAF, sana mag-tagumpay sila. Pero hangat gumagana pa ang katwiran ko, palagay ko, wag na tyung gumaya sa kanila.

note : we didn't even practice


                        Madali man tayu ng sakuna, palagay ko hindi na natin kailangan pa ng mga platoon leader para lang kumilos tayu. Sapat ng halimbawa ang mga sunod-dunod na trahedyang sumalanta sa’ting bansa, kita ko at kita mo kung pano tumulong ang lahat, kumilos at gumaod..pero hindi lahat sa kumilos ay nag-ROTC.

tora-tora
            Walang masamang maging handa, pero sana alam nating kung para san ito. Kung para lang to sa isang imahinasyon ng mga hinayupak na politico, saglit, nabubuhay na tyu sa makabagong panahon kung san napaglupaan na mismo pati ang gagamitin nating pang-depensa. “Nang ibenta ng Estados Unidos ang pinaka-malaks nilang eroplanong pandigma (F-16) sa korea, kasabay nilang inilabas ang pan-assault sa eroplanong ito...ang F-117 o mas kilala sa tawag na stealth fighter.” Sa punto palang na to, yari na tayu, anong itatapat mo, tora-tora o isang batalyong ROTC laban sa  M1 Abram’s ng kano? Ni wala nga ata tayung Chinook, anong gagamitin natin sa mga operasyon sa bundok? Wala pa ang chemical-warfare jan...

            Tingin natin sa mga galing mindano puro war-freak, pero mas salat ata tayung mga taga Luzon sa katinuan, sabi ni raizen sa ghost fighter, minsan mas masahol pa ang mga tao kesa sa mga demon. Sang ayon ako, akala natin yung mga bobo at din nakapag-aral na suicide member ang masama, pero di mo alam kung sino ang tao sa likod ng planong ito...isang edukado. Yung mga ututo nag hahanda para sag era sa gobyerno, sana iwan na natin sa pulis at military ang pag-puksa sa bagay na to. Wag na tayung makigulo.

            Kung sakaling makatapos ako, maka-pasa sa board sa kursong gusto kong kuhanin, maka-pag-masteral, sisguraduhin kong sa college school magtuturo, simple lang, ibabahagi ko ang alam ko, ipaparinig ko ang aking mga katwiran, ituturo ang aking natutunan...dahil walang silbi ang karunungan kung wala kang pinagpapasahan.

Wednesday, January 26, 2011

Semin-gil

bulate and pango


            2001 ng mag aral ako mag-gitara, kahit na grade 5 palang talaga ako ng sinabihan ni ama na mag-aral nito. Sa pagkaka-alala ko, pinakita nya lang sakin yung chord book at hinayaan na ako ang tumuklas nang mga tipa..Tagumpay, kaya mula non tinigilan na nya ako kulitin sa gitara.

            San nga ba nagmula nag hilig ko sa musika?
History 101:

            Erpat ko si boy “banko” kung tawagin, halimaw na gitarista, utol nya ay nagging grand champion sa tawag ng tanghalan, bukod sa nagging folk-singer ang tito ko ito sa japan, sikat din sya sa larangan ng pinili nyang musika ditto sa min tulad ni ama,respetadong musikero. Pero di lahat magaling sa tono sa pamilya ng ama ko, madalas sintunado.

            Sa partido namn ni ina, isang respetadong saxoponista si lolo, nag around the world na sya kasama ang banda nya..“tatay ni tirso cruz”. Ang tito kong si bobet, bahista sa gapo nung panahon ng kano, kung naiintindihan mo, alm mo na ang reputaxon ng bandang gapo.  Barkada ni tatay si roland ng rage band, 2nd vocalist sya ng nasabing banda. Bandang maynila kasi si tatay kaya marami rin kadikit na banda, madalas nyang ca back-to-back ang AMO band dati, kasam yung vocalist nila for air-supply, kilala mo sya...arnel pineda. Kapatid ni roland si Joey Timog Generoso o mas kilala sa tawag na Joey G. ng Side A... nga pala buong panaglan ng ermat ko, Editha Timog Dionisio.


            Sa Don Bosco ako napatutok mag-gitara, may kasabayan ako mag-aral non si leo. Mula more than words hangang  now and for-ever  ni Richard marx ang tinitira namin. Sobrang bangag ko ata minsan dahil pati you’ll be in my heart   ni Phil Collins ay tinira ko narin..dahiul sa crush ko ata. Sabay lang kami ng progreso, pati pinag-aaralan naming almost parehas. Hangang sa nakilala naming ang metallica.

tsano
            Dios ang tingin naming sa kanila nun. Sinisipra naming pero hindi tinutugtog. Maxadong taas ng level nila. Kahit ang kababata kong si Gilbert hindi rin sila tinatalo’. Magaling kumanta si gilbert/hudas dahil galing sila sa lahi ng singer. Unlike me, sintunado ako. Naisip naming bigla bakit hidi bumuo ng banda. Bata pa kami marunong na mag-gitara sishudas kaya madali na ang bahista..ako nalang ang naisip naming, sakto drummer nalang kulang..at isap lang ang naiisip ko na drummer..si mac-mac. Anak xa ng drummer ni tatay si tioto ipe. Kaya alam ko may ibubuga din xa. Kaso nasa san-pablo ang pagkaka-alam ko sa kanya.salamat nalang at classmate pala xa ng pinsan ko. Swak...bubuin na ang unang banda.

            Griffin-forge
Guitar/vocals: hudas
Lead guitar: bok
Bass guitar: leo
Drummer:  mac-mac

            Nagsimula kami sa basket case, smell like teen spirits, till death do us part. Wag kang tumawa, wala akong magagawa, trip yan ni mac/tupa. Eto mga trip naming tugtugan dati kaya lang parang may butas kaya napilitan kaming kumuha pa ng myembro. Si epol at sandy sa backing vocals and bass respectively. Lipat sa rythm si leo. Ayus na medyo kamada na...nagsimula kami sa linkin park hangag creed, three doors down, staind white lion, skidrow pati ata boston pinatos naming...alam mo na sino ang suspect. Hindi ko masasabi na malupit kaming banda pero masasabi ko, tight ang tugtugan namin. Kahit na sa manila nag-aaral si hudas, we see to it na makapag-practice every weekend. Umalis si leo,  no choice kundi punuan ko ang dalawang gitara. Medyo nag-evolve si sandy/doggie nung mga panahon na nyun. Sa totoo lang, ilan beses ko din binalak humanap ng bagong bahista, pero payo ni ama, wala daw silbi ang galing kung hindi mo rin makakasundo ang ugali. Tiis kay sandy..pero ayus lang..tama na yung may isang malaki ang ulo si tupa.

             Simple lang kami non, hidi kami natugtog sa mga jam o nasali sa battle of the bands, auko at ayaw ni ama...ang gusto kasi nya yung magugulat ang tao pag nakita kami. Tama naman xa...pag kita ka lagi ng tao masasawa kagad sila sayu. Nagsimula lang kami sa simpleng tugtugan..ako na-zeepra, ituturo ko kay sandy ang bass line sabay sa music, papasadahan muna naming sa acoustic bago naming tirahin sa studio. Masaya na kami sa ganito, minsan kung magdagdag kami ng kanta 5 sa loob ng isang lingo..Gusto lang naming tumugtog.

            Hindi lang naman kami basta banda, banda din kami sa romano, natugtog kami sa misa. Yun lang, pero kung may improvements, wala. Stagnant lang kami, marunong akong bumasa ng nota..pero yun nay un.

Centro Colleges of the Philippines 
            5pc. Band kami..kumpleto na, pero auko na ng pangalan....naisip naming gumawa ng bagong name...hango halos sa umpisa ng bawat pangaln naming.
            S – Sandy
            E – Edward
            M - Mac2
            I – Ika/Istel
            N – Nicole
            GIL – Gilbert
            Nung panahon na nabuo yan, wala pa kming babae, puro alternative, rock at ang paborito ni mac na slow-rock o mas kilala sa glam-metal. Nakakatuwa lang, dahil malupit talaga pumalo si mac. Kaya xa talaga ang [inakuha ko na myembro, pero hindi din ganun kadali xa impluwensyahan ng tugtugan...slow-rock xa, alternative kami. Minsan di kami magtugma. Hangang sa napdagdag samin si jericka/ica...nagsimula kaming pumondo ng mga avril, bic runga at iba pa. Pero hindi din xa nagtagal dahil pa abroad na xa..japan, hai.?

            Naghanap kami ng papalit sa pwesto ni ica,ditto naming nakilala si tete/istel...halimaw sa taas ang boses..dagdag pa sit teta/kristel na nagging keyboardist naming pansamantala. Nakakagulat at biglang kamada namin...walang halong pagyayabang, kami ang unang ng cover ng MTV version ng My Immortal...pulido. unang beses ko nilabas ang band ko para tumugtog sa madla...warm welcome, tight set, pulidong bagsakan. Kudos...unat huling naksama ko si teta sa tugtugan.

            Nagpatuloy lang kami, nagdagdag ng pondo with tete, sinasama nadin naming si benok para pumalit sa pwesto ni sandy minsan. Scale, lamang si benok/pagong..kaya lang lamang sa show si doggie, kung pede lang sana sila pagsamahin sa iisa. Ispin mo hybrid yan...DOTLE?

            Hindi kami magaling pero nirerespeto kami pagkatapos naming tumugtog. Lumaban kami ng battle ng walang line-up, walang rehearsal 4 lang kami...sumugod lang kami basta dun. Kahit sariling bass guitar wala kmi, guitar at effects ko hiram lang. 4th kaming tutugtog, kabado, first time...buti mayabang yung 3rd band, nakakagana ang mga ganun. Umakyat kami ng pinag-usapan lang ang line up, tinginana sa areglo...4 counts bagsak sa A 8bars ng lead sa major A..ayus...respetdao pagbaba, kahit mga taga lucban quezon nagulat, akala ata baguhan lang kami. Minsan talaga ,wala sa itsura ang kakayahan...hindi porke nakaitim,,,rock.

            Na invite kaming tumugtog din sa skul nila sandy, kulang ang pwersa...pero sige lang. Sayang lang, hindi kami naka line-in or kahit mike in, nasayang ang joe satriani,,bumawi nalang kami sa 2 kanta ni tete...tight set...kahit si Donnie, guro ng humanities nakitang tumatango sa tugtog namin..

            Na invite din kami sa CCP sta. Mesa...si jojo/bulate na ang bahista ko nito, tulad ng dati tight set..pero hiram lang ang gamit.pagkatapos ng tugtog tinatanong na si bulate anung college daw kami...sayang lang...yung video si eplo kinukunan hindi lead ko...ang nakuha, jowa nya.

            Di ko na maalala kung anua-anu tinugtog ko non,marunong ako mag-lead...alam ko tatakbukhan sa gitara pero di ko alam ang family chords..wala akong alam sa mga ganito...



good old days



            Hangang sa napapunta ako sa church ni kim, matagal ko na syang kilala..di ko lang alam na halimaw pala sa boses...ang ganda, lupit taas. Sobrang dali kapaan ng chords ang boses nya...kaso pag sumipra ka lilipat mo ng key...ayus lang, lupit naman eh. Ditto ko din nakilala si jhong/tatang...ok na xa pumalo nun...sariling aral, improvements nalang. Bahista pa naming non si Pts. Caloy, hangang sa unti-unti naming naturuan si ian/katan. Di naglaon, kami na ang magkakasama...naging born again na ako...iniwan ko na ang mga kapatid kong pagano. Dahan dahan, natuto akong mag-family chords, mas natuto ako sa scale, nag-aral pa ako..pati drums tinutukan ko na...wag lang talaga boses. Si kim, ian, jhong, celin, at ako...naging kamado kami..sayang nawala si epol. Minsan pagtutugan sa labas kasama naming si kuya pangke.









            Boom...tight kami. Na invite kami tumugtog sa camping, ditto nabuo ang third batch ng HARMOS. My potential daw kami...siguro nga. Magandang bagay lang nakilala naming ang mga kaibigan naming dahil sa HARMOS, ditto naming nakilala si bulate, paeng. Panggo, ihreen, lou, lyn, jed at marami pa. Masarap ang tugtugan...di maxado kabit sila lou...peor kamado na kami nila bulate, jed. Magaling talaga si jed, kaya lang may ADHD...maitatapat ko sya kay mac2, saying lang talaga...may mood swing kahit natugtog. Si bulate, may banda din sa labas dati, si pangoo ang keyboardist na my amnesia sa chords...aus naman kami...kaya lang yung handler mdyo sablay daw. Marami rin kaming natugtugan, hangang sa napasama sila jane, grace abbie, “mga batch 2” pati si ren at tyano napasama na...ayus sana si ren, kasu positive ako..positive din sya, di kami pedeng magkasama..si tyano sax, san ka pa...lupit kapag mellow ang song namin. Maraming lugar din ang napagdalhan samin nito los banos, san Pablo pati mall tinugtugan na namin, pati album pre launching nagkaron kami..5 songs ata ang amin talaga nila kim. Saying lang..nagkahiwahilay lang kami...sa ngyun kami nila bulate ang magkasama pa.
unified



            San ka nakakita ng nagtuturo ng gitara sa presyong 500/session ditto sa laguna? Pero  sa ibang tao lang yan, pag church kahit ganu kalayu libre.



            LYJM first youth convention...nag merge kami sa unified, uni-mos daw o harfied ang name...madami akong natutunan, masarap na tugtugan, nakilala ko ng mabuti ang hillsong, naisip ko din maging myembro nila. Yun pala plano na nila ang kuhanin ako...




grilled championship
            Nagging unified ako ng wala pang isang taon, iniwan ko din sila. Mahirap ang dalawang banda, selosan, sched, at minsan pananaw. Ayus mamuno si prince, bow ako sa bagay nay un...kasu kung magsalita mas taklesa pa sakin, lalim ng expectations sa member...kaya ko, peor di ko trip. Si brian aus na gitarista, masipag. Pinaka asset si dian, halimaw ang tenga sa zeeprahan. Si drew  umaansenso..kung papakungan mo ang bosesan ni jonathan at zeus...astig. sila rin ang kasama ko ng lumaban kami ng battle of the bands, luto ata champion kami, kasama pa ang best lead guitar at showmanship. Kung para san ang pag-laban...di ko alam. Basta alam ko, panalo kami sa districy 4. Hangang ngyun alam ko nasa isip nila na tinigilan ko na si pau kayak o sila iniwan...mali. di ko lang trip ang grupo na nag-group-message sa txt to ask sino ang mga magnanakaw/ mag hindi nag-tithes at ipamukha na bawal makipamatok sa doi mo ka panannampalatay. Sa opnyon ko, kesa palayuin mo sya..ipanalangin nyo na makakilala,..ganun ba sila kahina? At yung tithes...kausapin mo nang maaus, wag sa gnung paraan...mahirap lalo na at mas mataas na ang tingi nila kesa sa iba, mas malala, bakit pa kinakanta ang give us pure heart?

            Nagkaron parin ako ng banda sa labas. Kainuha ako ng mga pamankin ko para mag-session sa kanila nung ma invite silang mag-open for kamikazee. Bago palang rin sila non, magulo pa ang takbo, pero ng mawatak at bumuo ng last line-up maipagmamalaki ko na nag-boom ang mga pamankin ko. Hindi ko na tanda ang line up, unang line up nila ksama pa si jed. Nung ako na,kasama ko dati sila emil, jay, jersan, aba at mj. Bago sila nag final line up, umalis kami ni jay, tinangal si emil at jersan, pumasok si ricky at randel at dian...sila na nag final line up ng childlike.

semin-gil
            Bumuo kami ni jay, composition ang tema, si ricky ang bassist/vocalist, lead kami ni jay, drummer si Clarence na kakauwi lang from dubai. Ang plano, bubuo kami para mag apply din for dubai, kaya nakilala ko si jay-z, isang hip-hop na banda rin sa labas...member ng dating salungat. Kaso di kami magtugma, emo si ricky, metal kami ni jay, RnB si jay-z at variety si Clarence....sabla para sa abroad.. kinalabasan, hybrid ang tugtugan... composition naming na astig ang areglo, lumaban kami ng battle, di man kami nanalo...naibahagi naming ang musika naming...respetado sa mga datihan..so much para sa bandang first of the fallen.

            Matapos ang ilang banda...bumuo ulit ako...target naming mag-concert. Kinuha ko si jed, jojo, paeng, ian, baby, cacile, yeye, mak-mak, marvin sayang wala si tyano. May kasamang sayaw din to...ang titile ALAY. Ditto nagsimula ang YOC. Samahan naming na buhay pa sa puso ngayun. Mahabang preparasyon, pananalangin, practice...pero sa gabi ng bisperas, nadisgraxa si jhong...tuloy parin, pasa sa may LIKHA. Success...bitin, nid naming ng isa pa.
            Nag-isip kami ng part two, dagdag bawas sa member, pti dancer ako ng-critic..kulang nalang tawagin akong musical coordinator. Nakilala naming si galle at glen...mga batang may ibubuga sa tugtugan, idagdag mo pa si roma na napakadaling tonohan sa kantahan. Di ganun kalakas ang pass ni galle pero kamado kami, nakikinig sakin. Si glen halimaw talaga...sayang lang halimaw din ang ulo. Part 2, pero para san nga ba nag part 2? Anung sense ng concert? Drastic move...panu naming gagawing libre ito para pati mga un-beliver makakilala. We invited 3 other bands too... hanagng nagyun nasakin pa video nito. Mula piyak, sintunado kong kanta, bass line ni jojo, tight na glory..andito pa lahat sa puso at video. Nag-plano kami ng part 3, di ko naasikaso...patay.

            Arogante, pero kami nag nagpasimula ng concept na mag-invite ng ibang banda sa Chistian concert. Kahit wag ka maniwala....pero kahit kelan, di ata nila matatapatan ang libreng concert namin, mobile, line-in at mike-in....libre.

last song together 


            Isa sa pinaka-hindi ko makakalimutan ang tugtuog naming sa concert ng JGGS...full force, kasama na naming ditto si dane, ang batang my future sa musika...kabit samin ito..pati si Derek, kahit na medyo turuin pa sya non, sama mo pa si marvin na maganda ang groove ng gabing yon. ayus na samin to..tight set, 2 sa kanta composition ko, nakakatawa...alam ng tao ang tono, parang itinuro sa kanila ng kung sino...sana ma burn ko sac d ang tugtog na ito...

            Ang mga nagging kabanda ko, hiwawalay na ang ilan, yung iba tumigil na. si Tupa na tugtog na sa bar, is galle ganun din, si glen nakarating na ng hongkong dahil sa gitara, si sandy nawawala, si jhong nagkalkas ng loob umawit, si jojo marami ng gamit at patuloy sa pagtuklas, si dane malupit na pumalo, may asawa na si kim, si ren2...tsk, kasal na rin si roma...lahat halos bagpapatuloy sa musika, si tete nakanta na sa bar, si teta di ko alam,si jed nag karon ng album kasama si mak2. May umasenso, may gumaling may lumalim...pero sa pananaw di ko alam.

            Sa ngayun kami nalng ni jojo ang madalas magkausap. Mga pananaw at balak sa tugtugan. Yung mga gusto naming, prospect mabili..matugtog. hindi talaga mahalaga ang galing...basat kasundo mo ugali...pero di ibig sbihin nito makukuntento ka na at magiging stagnant. Mag aral ka padin. Matagl na kong tumigil sa pagtugtog, hindi na ko yung kilala nila na oras kung sumipra at araw kung mag-gitara..wala na kong disiplian,..kinain ko rin ang pananaw ko nung mag break kmi ni teta, nawalan talaga ako ng gana. Paminsanminsan nalang ako, pag sinipag...patay na bata. Aminado ako, mayabang ako nung panahon ko, dahil alam ko sa sarili ko na wala akong katapat...pero napglupaan na ko...mahihirapan an akong humabol. Hindi ako pabor sa mga taong basta nalang nabuo ng banda, kaunting alam gawa. Kaya minsan andaming posero...bitbit lagi ang stick, nakahayang nag gitara...hataw ng hataw kung san, minsan kahit sa jip mag-gigitara...tang ina, daig pa mga dancer na sayaw ng sayaw. Sana bago sila bumuo, isipin muna nila kung para san ang pagbuo...kung para mag-papogi...eh dun sila sa impyerno..naalala ko tuloy, napamura ako nung nakita ko yung criteria for judging sa battle sa los banos....costume and appearance, pakingshet...dancer?

a new band

            Naka ilang banda naba ako? Di ko na tanda, pero  marami akong natutunan. Minsan tinanong ako, anung benefits ng tumugtog sa labas bag okay God? Simple lang, di mo na hangad ang palakpak ng tao. Hindi sapat na gusto mo magbanda, dapat nasa puso mo to. May disiplina ka dapat sa sarili, may oras para sa lahat..sana pati sa gitara, sagabal ang gf sa banda, maniwala ka. Kung nag-aral ka ng instrument para magpasikat, teka mag-isip ka muna ulit...hindi para sayu ang banda... bibilis ang daliri mo, magpapantay ang kaliwa sa kanang kamay, kakamado ang paa mo sa drums..maabot mo na ang kanta..pero lahat ng yan walang silbi kung walang puso...sabi nga ni bulate “one-word...passion”.
           
           




SEMIN-GIL
-
SEMILYA NI GILBERT





Sunday, January 23, 2011

Soul drench in sorrow

silent agony

Blinded...
My hands struggle to find something to hold on.

Darkness en-gulps our soul...
Leaving no space for love.
See me disappear...Hear my agonies.
Ill stare at you with my eyes wide shut.
Aggravate me...
Detest me...
humiliate me
Smile with my fall...
Triumph in my sorrow...
Do you really love to see me hurt?
What will it profit us if we fight?
Fallen on deaf ears, air is filled with mocks,
I can hear your curses.
Endless fights, undying struggles
Could we ever breach love?

Fade to black...



Slowly, you’re drifting away from me,
Like a balloon ascending towards heaven,
Like a kite snap out from its line,


Memories of you starts to vanish,
Suddenly, you’re beginning to fade to black.
Do I still know you?
Can I still see you mile?
What happened?
let go
Why must we fade to black?

Staring at you, but I can’t seem to remember you.
I know that eyes, I know that smile...
But why can’t I remember whom they are?
Why can’t I remember who you are?

predestined thing,
An inevitable hurting.
We began to falter,
We began to fall-apart.
We began to forfeit the fight.


You were scared and too naive,
I was numb to know what's right.
We roam towards apart.
We must let go,
I must let go.

I can’t feel you no more.
Do I still know you?
Things have changed,
We’ve drifted apart.

How long will I fake my smile?
How long will you hurt me with goodbyes?
Tired with all this lies,
Can’t you hear me cry?

We must decide...
Sink or swim, 
You decide.

Saturday, January 22, 2011

The stand...

this is where i stand


       Each one of us has our own belief, reasoning and our own stands...and somehow it has become our pride... And this is our stand. We fight for it no matter what, we clash against others pride just for the sake of our own. From humbleness, we inclined towards arrogance. We take pride in it, we breathe it. We eat it, and at the end of the day it has become our life.


          
            Hindi ko alam kung masasabi na suplado ako, pero hindi lang talaga ako pala bati sa hindi ko masyadong kilala, at lalong hindi ako bumabati sa taong hindi ko kilala. Siguro hindi lang naman ako ang ganito sa mundo. Hindi ako maintindihan ng iba, ako to, eto yung ugali ko. Nakaka-ungas na minsan, bakit kailanagn mong batiin ang isang tao na sya mismo ay hindi ka mabati? Parang gusto nila i-implement sayu na batiin mo sila...pakyu ang masasabi ko sa kanila.
            
            Pinagtalunan na naming ng pastor ko dati ang bagay na ito. Hindi ko daw sya binate, nakikta nya daw ako pero hindi ko pa sya binate...bugok ata. Sya na mismo ang nagsabi nakita nya ako, hindi ko sya nakita. Kung nakita ko man sya sana binate na nya akong kung sakaling hindi ko talaga sya binati. Pride?
            Ang totoo, hindi ako basta-basta natingin sa mga babae, lalo na at maganda. Simple lang ang dahilan ko, kung titignan ko ba sila titignan din ba nila ako, kung hahanga ako sa kanila hahanag din ba sila sakin, kung hindi wag nalang. Masyadong talo, bibigyan mo sila ng atensyon, habang di ka man lang nila nakikita. Ego?
           
           Hindi ako nakikipag-inuman sa hindi ko kilala. Ewan, basta hindi. Kahit isa lang ang hindi ko kilala, hindi mo ako mapapatagy. Kung mga kaibigan ko madalang ko ng makainuman, iinum pa ko sa harap ng di ko kilala? Sapat ng kaibigan ko nalang ang nakaka-alam ng kahihiyan ko. Hindi rin ako nakikipag-inuman sataong hindi ko trip, hindi ako yung taong inaaway ang iba, pero kapag mag-papainom ay bati muna...isang magandang halimbawa nito si dharwin. Kung ganito ako, siguro wala na talaga akong tino sa katwan.
           
pride
             Ako yung taong pag-ayoko, ayoko. Simpleng bagay lang. Hindi mo ako mapipilit sa isang bagay na ayoko. Kung nao yung mapgdesisyunan ko, yun na yon. Di mo na mababago..kaya badtrip ako sa mga taong napunta sa palengke na hindi alam ang bibilhin. Ako kasi ito..kung kakainin ko mga sinasabi ko, sino pa ang maniniwala sakin.
            
            Recently, napagsabihan ako na hindi daw ako marunong bumati....i was just thinking, bakit hindi nya ko turuan bumati...para mabati ko rin sya. Gusto ata igalang ko sya. Teka, parang wala ata sa saligang batas ng pilipinas na dapat kitang igalang dahil kailangan. Nirerespeto ko ang pananaw at opinion ng lahat, pero yung sasabihin mo sakin na dapat akong bumati sayu, ba teka... diyos ka? Erpat ko nga hindi ako nag “po at opo” sayu pa gagalang ako? Minsan di ko maisip bakit nga ba ang twag sa mga boss ay “superior” masyado ata nila ninam-nam ang salitang kanilang mapanlinlang. Pakening 
shet.
freedom


            Nung nasa Don Bosco pa ako, may isang babae na lagi akong tinatawag sa pangaln ko lang, pagkatapos saka sasabihin na “ ay kuya pala ”/. Paulit-ulit ang ganitong pangyayari, minsan nainis na ako, sinabihan kong wag akong twagin na kuya kung ayaw nya. Natapos ang kaplastikan, after ilang months saka ko nalaman...may gusto pala sakin kaya ganun.
             
            Ayuko ng sinusutsutan ako. Lalo na sa trabaho, kahit na costumer nakikipag sagutan ako, naiitindihan ko kasama sa trabaho naming ang service, pero it doesn’t mean na pati pagkatao namin nabili na nila. Kaya madalas akong mapa-away sa costumer, pilosopo ako, wag na wag mong kakantiin ang kahit isa sa kasama ko, nagwawala talaga ako.


discipline




          
           Siraulo ako, pero Malabo mo akong mapagtatapon ng kalat sa kalsada, parke o sa kahit sang lugar. Hindi naman nakakamatay ang kapitan mo muna ang basura mo hangat di ka nakakakita ng tamang tapunan. Ewan, tingin ko lang nakakahiya ang magtapon sa kalsada. Hindi rin ako naninigarilyo, kaya nahihiya ako pag-inuutusan akong bumili ng yoosi...ewan ko, basta auko nito.
       
           Lahat tayu gustong irespespeto at igalang ng ibang tao, naiitindihan ko. Lahat tayu gusting makatikim ng makataong pakikitungo mula sa iba. Ako mismo, madaming aukong gawin sakin...kaya sinisigurado kong hindi ko ginagawa ang auko sa iba. Kung sasabihin mo na igalang kita, saglit lang...bakit hindi mo hintayin na igalang kita? Kung hindi mo maramdaman na ginagalang kita, baka kasing sahol lang kita kaya ganito. Wala sa posisyon o kapangyarihan ang pagrespeto, tulad ng sinasabi ko hindi lahat ng naka sutana santo.
          
           Aksidente, nabuksan ko ulit ang Friendster ko...eto yung naksaad kung sino ako:

            ako? maxado ata akong sikat? madmi akong kakilala,kilala,nakakakilala, kabatian,ka apiran, katx,katropa,kabanda,nging kabanda,mga naging kasama, naging kaibigan,karelasyon..kaya madmi din ang natutuwa,natatawa, naiinis, nayayamot, naiingit,ndudumi,natatae,nagagalit, ngtatampo,nagseselos,napopoot,nasasawa,
nauumay,nayayabangan at kung anuanu pa n pede nila maramdaman sakin. 4 sure may fans club ako jan na mag cocoment nanaman dahil dito. " boi, 0.68mm na ang gamit kong pick.baka naiwan na ung utak mo.patabaiin mu naman ng kaunti.

praning ako..bangag...and i do have my share of mistakes. kaya nga cla natutuwa sakin eh. mkapal daw mukha ko...maksalanan n mapag pangap,,,, just wondering... maxado cguo cla matino kaya di cla nakakagwa ng mali.. ipa canonize na pala dapat cla sa vatiacn.. ang alam ko 3 palng sa romano ang santong pilpino.pag nagkataon an dami nun...gulong ang mga kaparain ng pilipinas...daming living saints dito.

di lahat ng nkikita mo sakin totoo. at di lahat ng cinasabi ko dapat mong paniwalaan.di porke nakaitiim ako rocker na ko.kung ganon sana lahat ng naka sutana banal.

mahilig ako magpangap.dancer talaga ako. di ako banda.


believe me, I'm lying!



5-4 = ????  


rock rockan na


eto yung hinahanap kong kausap:
           
            kahit cno.basta hindi emo,hindi hiphop,hindi dancer. yung gumagalang sa naging disisyon ng mga taong sumasali sa frat,at sumasaludo sa mga tulad naming di kasli. yung nagsasabi na maksalanan tyu..at hind makasalanan kayu.

kahit cno basta mahilig sa music
kahit cino basta madming tanung
kahit sino basta pag nagpunt ng palenke alam kung anu ang bibilin.
kahit cno basta alam yung tunay n rnb.
kahit cno basta di nannghuhusga
kahit cno basta mahilig matuto.
yung tumatangap na mali.
yung madaming tanong sa isip.
yung hindi laging duda


di laht ng may utk nag aaral...dahil di lahat ng nag aaral may utak.

ang magaganda tanga!
mag react bobo!
tanga ka ba?
o, bobo lang talaga?



            Kung kakainin ko lahat ng sinabi ko, sino pa ang gagalang sakin? at nga pala....hindi ako natugtog ng RnB saka disco...auko.



            Respect is not something you can buy in a sari-sari store, or something you can implement nor employ to someone...it is earned. Quote me here, but how can i greet you when I don't even know you, and its not disrespectful. Its privacy, respect and value of others stand...Maybe you should know, knowledge is not learned in school. It’s only out there crying out loud for your attention... efing afternoon

- facebook post